Με ιδιαίτερη χαρά χαιρετίζω την παρουσία σας στη σημερινή εορταστική εκδήλωση και σας ευχαριστώ εκ μέρους όλου του Δ.Σ. του Π.Χ.Ο.Ο.Ι.
O όμιλός μας εκτός των καθημερινών δραστηριοτήτων του και την ενίσχυση των ιεραποστόλων με οικονομική βοήθεια και με ποικίλα άλλα δώρα χρήσιμα για την αποστολή τους, πέτυχε μέσα σε λίγους μήνες να πραγματοποιήσει δύο ιεραποστολικές εξορμήσεις στην Ευρώπη μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του έτους 2005.
H πρώτη πραγματοποιήθηκε στην Ουκρανία με 2 κοντέινερ συνολικού μεγέθους 120 κυβικών μέτρων.
Σχετικά έχουν γραφεί στο προηγούμενο τεύχος του Ιεραποστολικού Ταχυδρόμου, και έχουν ανακοινωθεί σε προηγούμενες εκδηλώσεις του ομίλου μας
H δεύτερη ιεραποστολική εξόρμηση πραγματοποιήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2005, στην οποία σήμερα θα αναφερθώ παρουσιάζοντας ένα σύντομο οδοιπορικό.
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ
ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ
ΤΡΥΓΟΝΟΣ 3-7 ΚΥΨΕΛΗ, Τ.Κ. 113 64 ΑΘΗΝΑ,
ΤΗΛ. 210 86.26225 – FΑΧ: 210 86.26.700
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ LOVETS ΤΗΣ
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ
Δεν είχε περάσει ένας μήνας από την Ιεραποστολική εξόρμηση του Ομίλου μας στην ΟΥΚΡΑΝΙΑ και σημειώθηκαν σοβαρές καταστροφές από πλημμύρες στη γειτονική Βουλγαρία, στη Μητροπολιτική Περιφέρεια του Σεβασμιοτάτου κ. Γαβριήλ στο Lovets, που βρίσκεται 150 χιλ. περίπου Β.Δ. της Σόφιας.
Τα μέσα ενημερώσεως στις ειδήσεις ανέφεραν για το μέγεθος των ζημιών και παρουσίασαν πολλές εικόνες από τον τόπο των καταστροφών.
Οι μεγάλες δυσκολίες, η φτώχεια γενικά των συνανθρώπων μας, ομοδόξων Ορθοδόξων χριστιανών, ευαισθητοποίησε το Δ.Σ. του Ομίλου μας και ομόφωνα τα μέλη απεδέχθησαν την εισήγηση του πνευματικού μας πατέρα Σεβ/του κ. Κωνσταντίνου για νέα Ιεραποστολική εξόρμηση στη δοκιμαζόμενη αυτή περιοχή του Lovets.
Με πολλή προσευχή, θάρρος και αποφασιστικότητα, με τολμηρό σχέδιο, με κίνητρο τη φλόγα της χριστιανικής αγάπης και με ιεραποστολικό ζήλο, αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε έμπρακτα το καθήκον μας προς χειμαζόμενους συνανθρώπους μας.
Ο ιερός Χρυσόστομος με τη φλογερή ιεραποστολική ψυχή του, μας προτρέπει να γίνεται η Ιεραποστολή από όλους και με λόγια, κυρίως όμως με το παράδειγμα.
Και ας μην έχει πλούτη ο Όμιλός μας και πολιτική υποστήριξη. Ας μη διαθέτει δύναμη και μέσα, που να εντυπωσιάζουν. Ταπεινά και με τη βοήθεια του Θεού πορεύεται. Οι συνεργάτες μας συμπαρίστανται στο έργο της Ιεραποστολής. Γι’ αυτό πρόθυμα δεχθήκανε να συνδράμουν με κάθε τρόπο την καινούργια αυτή Ιεραποστολική εξόρμηση. Με το σύνθημα του πνευματικού μας ξεκινάμε όλοι με γρήγορες κινήσεις, με τις καρδιές γεμάτες από συγκίνηση. Ξεκινάμε και μέσα σε ενάμιση μήνα βάλαμε στόχο να ανταποκριθούμε. Αποφασίσαμε την πραγματοποίηση μιας αποτελεσματικής, γρήγορης, ποιοτικής και ποσοτικής αποστολής. Ορίσαμε ημερομηνία αποστολής της ανθρωπιστικής βοήθειας την 23η Νοεμβρίου 2005.
Ειδοποιήσαμε τα παραρτήματά μας Θηβών, Λειβαδιάς, Ιτέας, Χρισσού. Κυκλοφορήσαμε φέιγ-βολάν με περιεχόμενο «ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ».
Ενημερώσαμε τα τακτικά μέλη του Ομίλου μας και τους συνεργάτες με ποικίλους τρόπους, όπως: τηλεφωνικώς, με συγκεντρώσεις, με ενημερωτική αλληλογραφία και με το περιοδικό μας τον Ιεραποστολικό Ταχυδρόμο.
Σύντομα η ανταπόκριση αυτής της κινητοποίησης άρχισε να φαίνεται και τα ποικίλα δώρα γέμισαν σιγά-σιγά το χώρο της Ιεραποστολής.
Πολλοί μας έφεραν τον Ιεραποστολικό Κουμπαρά. Είδαμε και μικρά παιδιά να έρχονται στην Ιεραποστολή με τον κουμπαρά στο χέρι, ευαισθητοποιημένα και αυτά από τη δοκιμασία των συνανθρώπων μας.
Άλλοι κατέθεσαν στο λογαριασμό της ιεραποστολής χρήματα.
Με τα χρήματα αγοράσαμε τρόφιμα χονδρικώς, ή αντιμετωπίσαμε τα έξοδα μεταφοράς, εργατικά, ταχυδρομικά κ.λ.π. δαπάνες.
Συνεργεία ανδρών και γυναικών εθελοντικής προσφοράς, άρχισαν να εργάζονται πυρετωδώς, να συσκευάζουν κιβώτια με τρόφιμα, ενδύματα, κουβέρτες και με άλλα είδη οικιακής χρήσης.
Χρειάστηκε πολύς κόπος και προσπάθεια πολλών συνεργατών. Η θέληση όμως αντιμετώπισε κάθε δισταγμό και δυσκολία.
Ο Κύριος απευθύνεται προς όλους και μας καλεί στο δρόμο της αγάπης προς το συνάνθρωπο.
Γύρω μας υπάρχουν πολλές καλοπροαίρετες καρδιές, παρά την υλοφροσύνη που επικρατεί· στην Κοινωνία μας.
Άγιος ο σκοπός να είμαστε συνεργάτες του Θεού. «Θεού εσμέν συνεργοί» (Α’ Κορ. Γ’θ), όπως αναφέρει ο Αιτ. Παύλος.
Η ημέρα όμως της αποστολής η 23η Νοεμβρίου 2005 έφθασε. Η μεγάλη νταλίκα των 90 κυβικών στο τελωνείο Αθηνών στη θέση Λήμματα, στην Εθνική Οδό Αθηνών – Λαμίας, άρχισε να φορτώνεται με κιβώτια, τα οποία μετέφεραν μέχρις εκεί μικρότερα φορτηγά αυτοκίνητα από το Κέντρο της Ιεραποστολής που βρίσκεται στην Κυψέλη Αθηνών, από το παράρτημά μας στο Παγκράτι, και από τα παραρτήματά μας στην επαρχία, που αναφέραμε προηγουμένως.
Μια ομάδα συνεργατών επέβλεπε τη φόρτωση και φρόντισε για όλες τις διατυπώσεις στο τελωνείο Αθηνών.
Όταν ολοκληρώθηκε η φόρτωση και τελείωσαν όλες oι τελωνειακές διασαφήσεις, η νταλίκα σφραγίστηκε από τον αρμόδιο υπάλληλο του τελωνείου και ήταν έτοιμη για αναχώρηση.
Ο οδηγός έλαβε τις κατάλληλες οδηγίες. Την επομένη στα σύνορα στον προμαχώνα, συνεργάτες μας τον διευκόλυναν στις διατυπώσεις, ώστε έγκαιρα η νταλίκα να φθάσει στη Σόφια.
Το πρωί στις 7.10 της 24ης Νοεμβρίου, ημέρα Πέμπτη από το Αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» ο υποφαινόμενος και ο Κ. Γ. Τσάβαλος συνεργάτης της Ιεραποστολής, αναχωρήσαμε για τη Σόφια. Εκεί μας περίμενε ο ιερεύς π. Νικόλαος, που γνωρίζει λίγο τα Ελληνικά, είναι αδελφός του π. Μπόρις, που σπούδασε στην Ελλάδα και γνωρίζει πολύ καλά τη γλώσσα μας.
Με τον π. Μπόρις είχαμε συνεχή τηλεφωνική επικοινωνία τις προηγούμενες ημέρες για την ασφαλή παραλαβή του φορτίου και τη ρύθμιση του όλου Προγράμματος καθότι είχε οριστεί από τον Μητροπολίτη.
Φιλοξενηθήκαμε στο χωριό Βράτσες στο σπίτι των γονέων των δύο αναφερθέντων ιερέων. Είχε έλθει εκεί και ο π. Λιούμπομιρ, Αρχιγραμματέας της Μητροπόλεως.
Την επόμενη ημέρα Παρασκευή 25 Νοεμβρίου .2005 από πολύ πρωί με τον π. Μπόρις και τον π. Λιούμπομιρ ασχοληθήκαμε με τον εκτελωνισμό,
Η νταλίκα είχε ήδη φθάσει στο τελωνείο της Σόφιας.
Συμπληρώσαμε ορισμένα έγγραφα για το τελωνείο και την υπηρεσία της ανθρωπιστικής βοήθειας.
Χρειάστηκαν πολλές διατυπώσεις. Η διαδικασία διήρκησε αρκετές ώρες. Μας ταλαιπώρησε η γραφειοκρατία, ίσως η σκοπιμότητα; ή και άλλοι λόγοι Προκειμένου να κινηθεί ο μηχανισμός των υπηρεσιών πιο δραστικά.
Με τη χάρη του Θεού, όλα τα τυπικά εμπόδια εκάμφθησαν, η δοκιμασία τελείωσε. Υπεγράφη η άδεια αποσφράγισης της νταλίκας και στη Θέση της τοποθετήθηκε άλλη Κόκκινη σφραγίδα για την εσωτερική διακίνηση από Σόφια στη Μητρόπολη του Lovets.
Μια μεγάλη ανακούφιση βγήκε από μέσα μας, «ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ».
Όλες οι δυσκολίες ξεχνιούνται.
Ενημερώνουμε τον οδηγό, ότι είναι έτοιμος να αναχωρήσει για το Lovets.
Ήδη η ώρα είχε φθάσει τρισήμιση μ.μ. και αναχωρούμε και εμείς από τη Σόφια για τη Μητρόπολη στο Lovets. Η ημέρα χειμερινή, το κρύο αισθητό και μετά από διαδρομή δυόμιση ωρών, φθάσαμε.
Είχε νυχτώσει. Δειπνήσαμε στο σπίτι του Αρχιγραμματέα της Μητροπόλεως π. Λιούμπομιρ, και αργότερα διανυκτερεύσαμε στον Ξενώνα της Μητροπόλεως.
Το πρωί του Σαββάτου 26 Νοεμβρίου 2005 παρακολουθήσαμε τον Όρθρο και τη Θ. Λειτουργία στον Ιερό Ναό, στην Αγία Τριάδα της Μητροπόλεως.
Η Θ. Λειτουργία τελείωσε στις 10.15 και σε λίγο ο οδηγός που είχε ενημερωθεί έφερε στη Μητρόπολη τη νταλίκα από το χώρο του ιτάρκιν που εφυλάσσετο.
Ήλθε στη Μητρόπολη και ένας υπάλληλος της ανθρωπιστικής βοήθειας από το Λόβετς, αφήρεσε την προσωρινή Κόκκινη σφραγίδα και άρχισε η εκφόρτωση από 10 περίπου άτομα συμπεριλαμβανομένων Τριών ιερέων και τη διδασκάλισσα – πρεσβυτέρα του π. Λιούμπομιρ.
Συγχρόνως έφθασε και μια στρατιωτική ομάδα 10 στρατιωτών, που είχε ζητηθεί από το Σεβ/το κ. Γαβριήλ και βοήθησαν και εκείνοι σημαντικά στην εκφόρτωση.
Ο Σεβ/τος κ. Γαβριήλ έλλειπε στο Κίεβο, όπου είχε μεταβεί για να συμμετάσχει σε διορθόδοξο συνέδριο και περί την 12ην ώρα επέστρεψε στη Μητρόπολη.
Μας χαιρέτησε όλους, πήραμε την ευχή του, γνωριστήκαμε μιλήσαμε για λίγο. Ο π. Μπόρις κοντά μας και στην εκφόρτωση και στη διερμήνευση.
Τελειώσαμε σύντομα τη συνομιλία μας και ο Σεβ/τος μας αποδέσμευσε, λέγοντας: «Πάω και εγώ να φορέσω κάτι άλλο, για να βοηθήσω». Μετά από λίγο επέστρεψε και άρχισε να μεταφέρει κιβώτια.
Στη συνέχεια ανέβηκε επάνω στη νταλίκα και τροφοδοτούσε με κιβώτια γρήγορα τους άλλους.
Όλα ξεφορτώθηκαν στη Μητρόπολη. Εξασφαλίσθηκαν με τη φροντίδα του πατρός Λιούμπομιρ και την εποπτεία του Σεβ/του κ. Γαβριήλ.
Η εκφόρτωση τελείωσε το μεσημέρι γύρω στη μιάμιση μ.μ., αλλά ο υπάλληλος της ανθρωπιστικής βοήθειας από το πρωί ασχολείτο με τα χαρτιά. Έτσι, τελειώσαμε στις δυόμιση μ.μ. του Σαββάτου.
Μετά από λίγο μας κάλεσε ο Σ/τος για φαγητό, είχε ετοιμαστεί το νηστίσιμο γεύμα, καθότι ήταν περίοδος νηστείας Χριστουγέννων.
Το γεύμα και η παραμονή μας με το Σ/το διήρκησε μέχρι τις 5 μμ. Ανταλλάξαμε χαιρετισμούς και προπόσεις.
Προσωπικά στο χαιρετισμό μου αναφέρθηκα στο έργο του Ομίλου μας, στην εθελοντική Ιερ/κή μας προσπάθεια.
Εξέφρασα τις ευχαριστίες για τους συνεργάτες, δωρητές και φίλους της Ιεραποστολής, για όλους εσάς, που ανταποκριθήκατε πρόθυμα και
πραγματοποιήθηκε και αυτή η Ιερ/κή εξόρμηση. Ο χαιρετισμός μου έκλεισε ως εξής: «Σεβ/τε, με κίνητρο πάντα την αδελφική αγάπη, τους ειρηνικούς σκοπούς, χωρίς ιδιοτέλεια, ήλθαμε στη Μητρόπολή σας, για να σας εκφράσουμε με αυτή την Παρουσία μας, τα αγνά και ειλικρινή αισθήματά μας. Ο Χριστός μας ενώνει όλους και λαοί γαλουχημένοι με την Ορθοδοξία δύνανται να επιβιώνουν και να συνυπάρχουν ειρηνικά. Σας διαβιβάζουμε τους χαιρετισμούς του πνευματικού μας πατέρα Σ/του κ. Κων/νου.»
Στη συνέχεια του προσφέραμε δώρα Προσωπικά από τον Σεβ/το κ. Κων/νο. Ο Σεβ/τος κ. Γαβριήλ ευχαριστήθηκε από αυτά τα δώρα και εξέφρασε το θαυμασμό του, όπως και για την αγάπη και το ενδιαφέρον, που επιδείξαμε για τις ανάγκες των πλημμυροπαθών της Μητροπολιτικής του Περιφέρειας.
Του προσφέραμε επίσης 1000 Ευρώ από την Ιερ/λή και αφού μας ευχαρίστησε μας έδωσε απόδειξη. Σκέφθηκε λίγο και μας ανακοίνωσε, ότι τα χρήματα αυτά Θα τα χρησιμοποιήσει για να αντιμετωπίσει τα έξοδα της ανεγέρσεως του Μητροπολιτικού Ναού, που ήδη έχει αρχίσει και βρίσκεται στο ισόγειο και το φορτίο της νταλίκας με τα τρόφιμα, ρούχα κ.λ.π. στους πλημμυροπαθείς. Όμως ο Σεβ/τος κ. Γαβριήλ προβληματίστηκε με τα δώρα του Σεβ/του Κων/νου και της ιεραποστολής και είπε χαρακτηριστικά: «Μπροστά σε αυτή την αγάπη, τι να προσφέρω στο Σεβ/το Κων/νο, που τώρα ήρθα από το Κίεβο; Είχε μεταβεί εκεί, γιατί συμμετείχε σε ένα διορθόδοξο Συνέδριο. Σηκώθηκε και απομακρύνθηκε και σε λίγο έφερε μια εικόνα, που του είχε δωρίσει ένας Αρχιερέας στο Κίεβο και για την ιεραποστολή μια εικόνα της Αγίας Τριάδος, με την ευχή να μας φωτίζει και να μας οδηγεί όλους το Πανάγιον Πνεύμα στο έργο της Ιεραποστολής και στην πορεία της ζωής μας.
Ανταποδώσαμε τις ευχαριστίες μας και η συνάντησή μας έληξε με αδελφικούς ασπασμούς.
Αναχωρούμε με την ευχή του από τη Μητρόπολη και την πόλη Λόβετς Περί της πεντέμισι μ.μ. και επιστρέφουμε στο Βρατσές στο χωριό του π. Μπόρις με το αυτοκίνητό του. Πήγαμε στο σπίτι των γονέων του, εκεί που φιλοξενούμεθα και μας περιμένανε. Γιόρταζε ο πατέρας του και τα δύο εγγόνια, παιδιά των δύο ιερέων, που έχουν το όνομα Στυλιανός (26 Νοεμβρίου) εορτή του Αγίου Στυλιανού.
Μας υποδεχθήκανε πρόθυμα και μας είχαν κοντά τους στο
οικογενειακό τραπέζι, που ήταν έτοιμο.
Ο π. Μπόρις σε κάποια στιγμή που συνομιλούσαμε για Θέματα της Ιεραποστολής μου απάντησε: «Θαυμάζω το έργο του ομίλου σας. Και πως να μη θαυμάσω και επαινέσω το έργο αυτό με τις τόσες δραστηριότητες, τη στιγμή που εμείς δε μπορούμε να κάνουμε τίποτε.
Εγκάρδια και ήσυχα περάσαμε μαζί τους τη βραδιά σε ένα ευλογημένο
οικογενειακό τραπέζι, που άρχισε το φαγητό με προσευχή και τελείωσε με προσευχή.
Με ευχές για τη γιορτή και τα «χρόνια πολλά» πέρασε η βραδιά και παράλληλα έληξαν και σι υποχρεώσεις για περαιτέρω παραμονή μας στη Βουλγαρία. Την Κυριακή όμως οι Ολυμπιακές Αερογραμμές δεν έχουν πτήση για την Αθήνα και υποχρεωτικά η αναχώρησή μας ήταν προγραμματισμένη για τη Δευτέρα στις 9.20 το πρωί.
Η Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2005 πέρασε με εκκλησιασμό στο Μοναστηριακό Ναό, (Γεννέσιον της Θεοτόκου στο χωριό Ζέλι) που εφημερεύει ο π. Μπόρις και συλλειτούργησε μαζί του ο αδελφός του πατήρ Νικόλαος, που ήλθε από άλλη ενορία για μας.
Ο χώρος του Μοναστηρίου είναι λιτός και με πολλές ελλείψεις. Ο Π. Μπόρις, νέος ιερέας, δέχθηκε πρόθυμα να αναλάβει το εγκαταλελειμμένο αυτό Μοναστήρι. Χρειάζονται να γίνουν πολλές επισκευές στο Ναό και στα άλλα κτίσματα που υπάρχουν.
Μέσα σε λίγους μήνες που ανέλαβε ο π. Μπόρις, προσπαθεί να δώσει
στο Μοναστήρι άλλη όψη και ζωντάνια.
Παρακολουθήσαμε τη Θ. Λειτουργία με κατάνυξη.
Κυρίες έψαλλαν χορωδιακά και με ευλάβεια. Οι ιερείς έδωσαν και σε
μας την ευκαιρία να αντιφωνήσουμε στα Ελληνικά, το: «Κύριε Ελέησον».
Ο π. Μπόρις πριν τη λήξη και Το «Δι’ ευχών» μας παρουσίασε στο
εκκλησίασμα.
Μια κυρία που ήταν εκπρόσωπος κάποιου Ομίλου γυναικών, ανέφερε προς τον πατέρα Μπόρις και στο εκκλησίασμα, ότι: Μετά από προσπάθεια μερικών μηνών κατόρθωσαν με τον οβολόν τους να συγκεντρώσουν 25 Ευρώ για τις ανάγκες του Μοναστηριού.
Το ανακοίνωσε με θάρρος, χαρά και πίστη για την προσπάθειά τους.
Σκέφθηκα: Ο «οβολός της χήρας» ευπρόσδεκτος. Ήταν από Το υστέρημά τους.
Αυθόρμητα και εμείς εκ μέρους της Ιεραποστολής προσφέραμε 100
Ευρώ για τον ίδιο σκοπό. Αναφωνήσανε με ενθουσιασμό όλοι. Δεν φανταζόμαστε, ότι αυτή η Προσφορά μας Θα έδινε τόση χαρά.
Είθε ο χώρος του Μοναστηριού με τον καιρό να ανέβει πνευματικά και να προσελκύει πλήθος προσκυνητών και να εξελιχθεί σε ένα Ιεραποστολικό Κέντρο, που να σπέρνεται ο λόγος του Θεού και να αναδεικνύει άξιους Ιεραποστόλους.
Το απόγευμα πραγματοποιήσαμε μια προσκυνηματική επίσκεψη στο Μοναστήρι των «Αγίων Σαράντα», που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα έξω από το χωριό που μέναμε. Η Ηγουμένη μας υποδέχθηκε και μας ξενάγησε στο χώρο του Μοναστηριού. Ταπεινά και ευλαβικά ανάψαμε το κεράκι μας στον Ι.Ν. των Αγίων Σαράντα και λίγα λόγια προσευχής και ευχαριστίας βγήκαν από την καρδιά μας.
Το βράδυ της Κυριακής, ο υποφαινόμενος με τον κ. Τσάβαλο, καλέσαμε
12 άτομα σε ένα εστιατόριο σε αποχαιρετιστήριο δείπνο. Ήταν τα άτομα που τις προηγούμενες ημέρες συντρώγαμε.
Η συνάντηση αυτή πραγματοποιήθηκε με προσωπικά μας έξοδα,
όπως επίσης και τα έξοδα του ταξιδιού μας, χωρίς Καμία επιβάρυνση της Ιεραποστολής.
Ευχαριστήθηκαν όλοι πολύ. Το δείπνο τελείωσε γύρω στις 10.30 με προσευχή. Όσοι ευρίσκοντο εκείνη την ώρα στο χώρο του εστιατορίου, προσωπικό και πελάτες μας κοίταζαν με θαυμασμό. Ήταν μια ομολογία της πίστεώς μας.
Αποχαιρετήσαμε τους συνδαιτυμόνες μας και τους ευχαριστήσαμε κι εμείς όλους.
Το πρωί τη Δευτέρας 28 Νοεμβρίου 2005 η ημέρα ξημέρωσε έντονα χειμερινή. Βροχή, κρύο και κατά τόπους χιόνι. Με το αυτοκίνητο του π. Μπόρις φτάσαμε κανονικά στο αεροδρόμιο της Σόφιας και με την πτήση στις 9.20 επιστρέψαμε στην Αθήνα.
Ευχόμαστε το Ιερ/κό αυτό άνοιγμα με την έμπρακτη προσφορά αγάπης να ανοίξει δρόμους Ιεραποστολικούς προς «Δόξα Θεού». Υπάρχουν σκέψεις για μελλοντικές προσπάθειες, ο Θεός γνωρίζει εάν επιτρέψει για Περαιτέρω ενέργειες.
Με το τέλος του ταξιδιού μας μια δοξολογία ανέβηκε προς το Θεό, που
μας αξίωσε να συνεργήσουμε στην Ιεραποστολική αυτή εξόρμηση με αγάπη και ζήλο.
Χωρίς να περιαυτολογώ η αποστολή μας ήταν Θεία, μεγάλη και ιερή. Με ξεχωριστή τιμή. Αλλά γεμάτη από δυσκολίες και ευθύνη μεγάλη. Ο Κύριος προπορεύετο και ενίσχυε το έργο της Ιερ/λής, δι’ ημών των αδυνάτων. «Δόξα τω Θεώ».
Ευχαριστούμε όλους τους συνεργάτες, δωρητές και φίλους.
Ευχαριστούμε όλους όσοι διέθεσαν χρόνο στην Ιερ/λή για την Προετοιμασία της αποστολής.
Ευχαριστούμε τον πνευματικό μας πατέρα για τους κόπους και τις
Προσπάθειες, που κατέβαλε για την επιτυχή έκβαση αυτής της Ιερ/κής εξορμήσεως.
Σας εύχομαι – Καλή χρονιά και ευλογημένη και με Ιεραποστολικό ενδιαφέρον.
Σας Ευχαριστώ,
Χαρίλαος Ε. ΙΩΑΝΝΟΥ