Ιεραποστολικά

Δημοτικὸ Σχολεῖο « Ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου» στὴν παραγκούπολη Κρου Μπέι στὴν πρωτεύουσα τῆς Σιέρρα Λεόνε

Ὅλα ξεκίνησαν στὶς 10 Ἰανουαρίου 2018. Ἤμασταν στὴ Σιέρρα Λεόνε, πάμφτωχη χώρα τῆς Δυτικῆς Ἀφρικῆς, προσκεκλημένοι τοῦ ἀκάματου ἱεραποστόλου πατρὸς Θεμιστοκλῆ Ἀδαμόπουλου, ποὺ δραστηριοποιεῖται ἐκεῖ ἐδῶ καὶ δώδεκα χρόνια. Ἐπισκεφθήκαμε μαζί του μιὰ ἀπὸ τὶς πάμπολλες παραγκουπόλεις τῆς πρωτεύουσας Φρήταουν, τὸν συνοικισμὸ Κροὺ Μπέι μέσα στὸ κέντρο τῆς πόλεως. Φτάνοντας βαριὰ μυρωδιὰ στὴν ἀτμόσφαιρα σὲ ἔκανε νὰ δυσφορεῖς. Ὁ συνοικισμὸς ἔμοιαζε μὲ ἐπίγεια κόλαση. Πλῆθος ἀπὸ παράγκες κατασκευασμένες ἀπὸ σκουριασμένες λαμαρίνες πάνω σὲ τόνους ἀπορριμάτων. Ἕνας κατάμαυρος ἀπὸ λύματα χείμαρρος, ὁ Τζὼρτζ Μπρούκ, ἀνάμεσά τους δημιουργοῦσε ἀποπνικτικὴ ἀτμόσφαιρα, ἐνῶ χοῖροι καὶ ἄνθρωποι περιφέρονταν μέσα στὰ σκουπίδια καὶ τὰ λύματα. Πλῆθος παιδιῶν ἔπαιζαν μὲ ἀπορρίμματα γιὰ παιχνίδια. Δίπλα στὴ γέφυρα τοῦ ποταμοῦ ἕνα καταθλιπτικὸ σὰν κρατητήριο κτήριο ἦταν τὸ Δημοτικὸ σχολεῖο, κτισμένο πρὶν χρόνια ἀπὸ φιλανθρωπικὴ ὀργάνωση. Τὸ ἐξωτερικὸ περιβάλλον σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ἄθλια κατάσταση τοῦ ἐσωτερικοῦ μᾶς εἶχε ἀφήσει ἄφωνους. Σκεφτόμασταν τί μάθημα νὰ ἔκαναν σ’ αὐτὸ οἱ δύστυχοι μαθητές. Ὁ πατὴρ Θεμιστοκλῆς κοιτώντας θλιμμένος γύρω του μονολογοῦσε: «Νὰ εἶχα χρήματα νὰ ἀναλάβει ἡ Ἱεραποστολὴ αὐτὸ τὸ σχολεῖο, νὰ δώσουμε σ’ αὐτὰ τὰ τόσο ἀδικημένα παιδιὰ ἐλπίδα. Νὰ νιώσουν ὅτι κάποιος τὰ σκέφτεται…!». Μὲ βαθὺ πόνο στὴν καρδιά του μᾶς λέει: «Θὰ μπορούσαμε νὰ κάνουμε κάτι γι’ αὐτὰ τὰ παιδιά;» Αὐθόρμητα ἀπαντήσαμε: «Θὰ προσπαθήσουμε, πάτερ». Τὸ θαῦμα ἔγινε. Μέσα σὲ πέντε μῆνες συγκεντρώθηκε ὅλο σχεδὸν τὸ χρηματικὸ ποσὸ ποὺ ἀπαιτοῦνταν γιὰ νὰ ξεκινήσει τὸ ἔργο. Ἑκατοντάδες οἱ ἀφανεῖς δωρητές μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ πάμπολλα παιδιά. Τί συγκινητικὸ νὰ βλέπεις μαθητὲς κάθε ἡλικίας νὰ προσφέρουν ἀπὸ τὸ ὑστέρημά τους γιὰ τὰ παιδιὰ τῆς Ἀφρικῆς! Τὸ Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2018, ἕντεκα μῆνες ἀκριβῶς ἀπὸ τότε, μᾶς ἀξίωσε ὁ Θεὸς μέσα σὲ ἀπερίγραπτα πανηγυρικὴ ἀτμόσφαιρα νὰ παραστοῦμε στὴ θεμελίωση τοῦ νέου Δημοτικοῦ Σχολείου «Ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου» ἀπὸ τὸν μακαριώτατο πατριάρχη Ἀλεξανδρείας κ. Θεόδωρο.

Τὸ ἑτοιμόρροπο παλιὸ σχολεῖο ἀποτελεῖ παρελθόν. Κατεδαφίστηκε. Στὴ θέση του ἀνεγείρεται νέο σύγχρονο κτήριο. Σύμφωνα μὲ τὸν ἀρχικὸ σχεδιασμὸ τὸ σχολεῖο θὰ ἦταν μονώροφο μὲ 6 αἴθουσες γιὰ 200 μαθητές. Οἱ πάμφτωχοι κάτοικοι τοῦ συνοικισμοῦ, ὡστόσο, θερμοπαρακαλοῦσαν νὰ κατασκευαστεῖ καὶ δεύτερος ὄροφος γιὰ νὰ μποροῦν νᾶ φοιτοῦν περισσότερα παιδιά. Ἡ πέραν κάθε προσδοκίας ἀνταπόκριση πολλῶν συνδρομητῶν ἐπέτρεψε τὴν ἱκανοποίηση αὐτῆς τῆς ἐπιθυμίας. Ἤδη ὁ δεύτερος ὄροφος ἔχει ἀνεγερθεῖ καὶ τοποθετεῖται ἡ στέγη. Τὸ σχολεῖο ἔχει 13 αἴθουσες σὲ δύο ὀρόφους (7 στὸ ἰσόγειο καὶ 6 στὸν ὄροφο) γιὰ 350 μαθητές. Θὰ διαθέτει τάξη νηπιαγωγείου καὶ γραφεῖο διδασκόντων. Στὰ νότια ἐκτείνεται εὐρὺ προαύλιο, ποὺ θὰ διαμορφωθεῖ σὲ δεύτερη φάση, καὶ στὰ δυτικὰ θὰ ἀνεγερθεῖ ἡ ἐκκλησία τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, στὴν ὁποία οἱ μαθητὲς θὰ ἔχουν τὴν εὐκαιρία νὰ γνωρίσουν ἐλεύθερα τὴν ὀρθόδοξη λειτουργικὴ παράδοση. Στὸν χῶρο ἐπίσης θὰ κατασκευαστοῦν σύμφωνα μὲ τοὺς διεθνεῖς κανόνες ὑγιεινῆς 5 σύγχρονες τουαλέτες (2 γιὰ τὰ ἀγόρια, 2 γιὰ τὰ κορίτσια καὶ 1 γιὰ τοὺς δασκάλους). Ἄν ἀναλογιστοῦμε ὅτι πουθενὰ στὸν συνοικισμὸ δὲν ὑπάρχει ἀσφαλὴς τουαλέτα κι ὅτι ἡ συνήθης ἕως τώρα πρακτικὴ εἶναι ἡ ἀφόδευση τῶν κατοίκων στὸ ὕπαιθρο, ἀντιλαμβανόμαστε τὴν τεράστια σημασία τους γιὰ τὴν ὑγεία τῶν μαθητῶν. Ἀναλημματικὸς τοῖχος, τέλος, ὕψους 1,5 μ. κατὰ μῆκος τοῦ ποταμοῦ προστατεύει τὸ σχολικὸ συγκρότημα ἀπὸ τὶς καταστροφικὲς ὑπερχειλίσεις τοῦ ποταμοῦ κάθε ἐποχὴ τῶν βροχῶν (Μάιο ἕως Ὀκτώβριο). Οἱ ἐργασίες βρίσκονται σὲ πολὺ προχωρημένο στάδιο καὶ τὸ σχολεῖο ἀναμένεται σὺν Θεῷ νὰ εἶναι ἕτοιμο κατὰ τὸ ἐρχόμενο σχολικὸ ἔτος νὰ ὑποδεχθεῖ τοὺς μαθητὲς, ποὺ θὰ γεμίσουν τὸν χῶρο μὲ τὶς χαρούμενες φωνές τους. Ὅταν ὁλοκληρωθεῖ τὸ συγκρότημα θὰ εἶναι πραγματικὴ ὄαση μέσα σ’ αυτὸ ὸ τόσο καταθλιπτικὸ περιβάλλον. Ἡ νέα πρόκληση ποὺ ἀνοίγεται τώρα μπροστά μας εἶναι ἡ λειτουργία καὶ ἡ συντήρηση τοῦ σχολείου. Ἡ ὀρθόδοξη Ἱεραποστολὴ, στὴν ὁποία ἀνοίκει, θὰ ἀναλάβει τὴ διοίκηση καὶ τὸ κόστος. Στόχος εἶναι νὰ προσφέρει ἐντελῶς δωρεὰν ποιοτικὴ μόρφωση σὲ ἕνα ὑγιεινὸ καὶ ἀξιοπρεπὲς περιβάλλον, ἐκπαιδευτικὸ ὑλικό, καθὼς κι ἕνα πιάτο ζεστὸ φαγητὸ σὲ ὅλους τοὺς μαθητὲς. Τὸ κόστος εἶναι ὑψηλό καὶ ἡ ἐξασφάλιση σὲ σταθερὴ βάση τῶν ἀναγκαίων γιὰ αὐτὸ τὸ σκοπὸ χρημάτων φαντάζει ἀρκετὰ δύσκολος στόχος. Ὡστόσο, ἡ τόσο ἔντονη παρουσία τῆς Θείας Χάρης κατὰ τὰ τελευταῖα δύο χρόνια, ποὺ βρίσκεται σὲ ἐξέλιξη ἡ προσπάθεια αὐτὴ, μᾶς δίνει τὴ στέρεη ἐλπίδα ὅτι τὸ ἔργο βρίσκεται κάτω ἀπὸ τὴ σκέπη τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας. Στὸ χέρι μας εἶναι νὰ καταστεῖ αὐτὸ τὸ σχολεῖο φωτεινὸς φάρος, ποὺ θὰ βοηθήσει τοὺς ἐξαθλιωμένους κατοίκους νὰ δοῦν τὸ μέλλον μὲ αἰσιοδοξία βιώνοντας ταυτόχρονα τὴν ἔμπρακτη, ἀνιδιοτελὴ ἀγάπη τῆς ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Ἀς «δώσουμε χαρὰ κι ἐλπίδα σ’ αὐτὰ τὰ παιδιά. Ἀμήν»!


 

Ἰ. Μ. Περράκης
Θεολόγος