Ο εθελοντισμός είναι μία προσφορά μέσα από την οποία οι άνθρωποι αποκτούν νέες δεξιότητες και βοηθούνται να είναι ενεργοί πολίτες στην κοινότητά τους. Δεν έχει όρια και περιορισμούς, είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο όπου μπορούν να συμμετέχουν άτομα ανεξαρτήτως επαγγελματικής ιδιότητας, κοινωνικής τάξης και ηλικίας. Προσφέρουν ανιδιοτελώς τον ελεύθερο χρόνο τους και τη γνώση τους, χωρίς να περιμένουν αντάλλαγμα. Έτσι καλλιεργείται η αρετή της αγάπης για το συνάνθρωπο. Με βάση αυτό ο εθελοντισμός δεν είναι μόνο ένα κοινωνικό έργο, αλλά μια στάση ζωής με ιδιαίτερες αξίες, όπως η φιλανθρωπία, η αλληλεγγύη, η κοινωνική συμμετοχή και η συνύπαρξη, όπου μας προσδίδουν νέο περιεχόμενο στη ζωή μας.
Η ιεραποστολή είναι κι αυτή μια προσφορά με τη διαφορά ότι γίνεται κατά την εντολή του Κυρίου: «ΠΟΡΕΥΘΕΝΤΕΣ ΜΑΘΗΤΕΥΣΑΤΕ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΘΝΗ ΒΑΠΤΙΖΟΝΤΕΣ ΑΥΤΟΥΣ ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ», που απηύθυνε στους μαθητές του. Η Ιεραποστολή δεν είναι προσηλυτισμός, ούτε υπερφίαλη παρουσίαση του χριστιανισμού, αλλά ταπεινή προσφορά που γινόταν από τους αποστόλους, οι οποίοι τα ξεχώρισαν και χειροτόνησαν διακόνους γι’ αυτή τη δουλειά κι έτσι συνέχισαν το κήρυγμα της αλήθειας σε όλα τα μέρη της γης, σφραγίζοντάς το με τη ζωή τους. Το επιτελούμενο αυτό έργο συνεχίζει σήμερα η Ιεραποστολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με την εκπλήρωση των εντολών του Κυρίου μας. Ωστόσο, το έργο έχει δυσκολίες, διότι πρέπει να έρθει πολλές φορές σε αντίθεση και να πολεμήσει την αθεΐα, την ειδωλολατρία και τις αιρέσεις μέσα σε αντίξοες συνθήκες της εποχής μας.
Σωτηρία Κουτρούμπα
Πτυχιούχος Τεχνολόγος Γεωπόνος
Τμήματος Φυτικής Παραγωγής Λάρισας
Μεγάλη είναι η διάδοση του εθελοντισμού στις μέρες μας. Σ’ ένα κόσμο όπου κυριαρχεί ο ατομικισμός και η αδιαφορία για το συνάνθρωπο, ο εθελοντισμός εκφράζει τις αξίες της ανιδιοτέ-λειας, της δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης, δίνοντας έτσι μία ανακούφιση στην ανθρώπινη κοινωνία. Όμως τίθεται το ερώτημα: είναι ο εθελοντισμός ιεραποστολή;
Στην έννοια της ιεραποστολής εμπεριέχονται όλες οι παραπάνω αξίες. Όμως, είναι πολύ λίγες για να εκφράσουν όλο το εύρος της. Απαραίτητη προϋπόθεση της ιεραποστολής είναι η θυσία. Η θυσία του ίδιου μας του εαυτού, της ζωής μας ολόκληρης. Μέσα από την ιεραποστολή απαρνούμαστε τον εγωιστικό μας εαυτό, τα επίγεια αγαθά και τις ανέσεις και το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι ο πλησίον. Λέει ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Οὐδείς τῶν ἁγίων τά ἑαυτοῦ ποτέ ἐσκόπησεν, ἀλλά τά τοῦ πλησίον ἕκαστος. Ὄθεν καί ἕλαμψαν μᾶλλον». Κανένας από τους αγίους δεν επεδίωξε τα δικά του, αλλά καθένας φρόντισε για το συμφέρον του πλησίον. Γι’ αυτό και έλαμψαν περισσότερο.
Τα κίνητρα του εθελοντισμού είναι ανιδιοτελή. Πολλές φορές όμως, οι άνθρωποι καταφεύγουν στον εθελοντισμό και από εγωιστικά κίνητρα, όπως είναι η κοινωνική προβολή και η αναγνώριση από τον κόσμο, ή ακόμη και η δημιουργία ενός καλού βιογραφικού. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να ισχύσει στην ιεραποστολή. Η ιεραποστολή προϋποθέτει Ταπείνωση και Αγάπη. Στο πρόσωπο του άλλου βλέπουμε τον ίδιο το Χριστό και όχι έναν απλό άνθρωπο που χρειάζεται τη βοήθειά μας. Ο σκοπός του ιεραπόστολου είναι να διαδώσει το μήνυμα της αγάπης του Χριστού, από αγάπη γι’ Αυτόν και τον συνάνθρωπο.
Επομένως η ιεραποστολή είναι εθελοντισμός, αφού ο ιεραπόστολος προσφέρει όχι μόνο το χρόνο του και το περίσσευμά του, αλλά και την ίδια του τη ζωή στο βωμό της θεϊκής αγάπης. Αντίθετα, ο εθελοντισμός δεν εμπεριέχει την έννοια της ιεραποστολής. Είναι λοιπόν, δύο δρόμοι που μπορεί σε κάποιο σημείο να τέμνονται, στο σταυροδρόμι της ανιδιοτέλειας, αλλά ποτέ δεν ταυτίζονται. Έχουν διαφορετικό τέρμα. Από τη μία, σκοπός του εθελοντισμού είναι, στην καλύτερη περίπτωση, η ανακούφιση του συνανθρώπου, ενώ τέρμα της ιεραποστολής είναι η θυσία και η ένωση με το Θεό…
Β.Μ. Φοιτήτρια Παιδαγωγικού Αθήνας